ความยากของการสอนนาฏศิลป์ในเด็กประถมคือ การที่เด็กมักจะเกิดความเบื่อหน่าย เด็กผู้ชายก็ไม่อยากเรียนเพราะไม่อยากรำ เด็กผู้หญิงบางคนก็รำไม่ได้ ทั้งหมดคือสาเหตุที่เด็กไม่อยากเรียน คุณครูเสาวพรจึงคิดจัดการเรียนการสอนขึ้นมา 4 แบบคือ รำวงมาตรฐาน รำพื้นเมือง เพลงปลุกใจ และการวิเคราะห์ท่ารำ ซึ่งจัดตามความสามารถและความถนัดของนักเรียนเป็นสำคัญ เมื่อจัดการเรียนการสอนแบบนี้ เด็กก็เกิดความสนใจ สนุกกับการเรียน เพราะไม่ได้รำอย่างเดียว แต่ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองประดิษฐ์เป็นท่าประกอบเพลงได้อีกด้วย