ผลิตโดย Thai PBS
รัฐธรรมนูญไทย ฉบับที่ 8 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511  เป็นรัฐธรรมนูญที่เกิดจากสภาร่างรัฐธรรมนูญที่ใช้เวลาร่างนานที่สุดถึง 9 ปี และร่างขึ้นในช่วงที่ประเทศปกครองโดยรัฐบาลเผด็จการเบ็ดเสร็จของจอมพลสฤษดิ์ฯ รัฐธรรมนูญฉบับนี้ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์การเมืองไทย ที่ยืนยันการปกครองแบบรัฐสภา 2 สภา คือ สภาผู้แทน มาจากการเลือกตั้งโดยตรง แบบรวมเขตจังหวัด อยู่คราวละ 4 ปี วุฒิสภา มาจากการแต่งตั้ง อยู่คราวละ 6 ปี โดยรัฐธรรมนูญให้อำนาจวุฒิสภาเสนอกฏหมาย เปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีได้ ทั้งรายคน หรือทั้งคณะก็ได้
รัฐธรรมนูญฉบับนี้ อนุญาตให้สมาชิกวุฒิสภา และรัฐมนตรี เป็นข้าราชการประจำได้ ส่วนสมาชิกสภาผู้แทน ห้ามข้าราชการประจำมารับตำแหน่ง เมื่อวุฒิสภามีอำนาจมากกว่าสภาผู้แทน แถมข้าราชการประจำยังมารับตำแหน่งได้ หมายความว่า ทิศทางของการเมืองจะยังคงเป็นไปตามการกำหนดของกลุ่มข้าราชการได้อยู่ดี นอกจากนี้ เปิดโอกาสให้มีการจัดตั้งพรรคการเมือง โดยพรรคการเมืองแรกที่จดทะเบียนก่อตั้งตามรัฐธรรมนูญนี้ คือ พรรคสหประชาไทย ของจอมพลถนอม กิตติขจร นั่นเอง
แน่นอนว่าเมื่อมีการเลือกตั้ง พรรคของจอมพลถนอม ก็ได้รับเสียงข้างมากมาจัดตั้งรัฐบาล หลังเลือกตั้ง บรรดา ส.ส.ในพรรค นั้นเรียกร้องผลประโยชน์ ที่นายกฯ เคยเสนอไว้ก่อนหน้านั้น จนทำให้ไม่สามารถควบคุมสภาได้อีกต่อไป จอมพลถนอม ในฐานะนายกรัฐมนตรี จึงก่อการรัฐประหารตัวเอง นับเป็นการรัฐประหารครั้งที่ 8 และรัฐธรรมนูญ “ฉบับที่ 8 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511” ก็ถูกยกเลิกในที่สุด รวมระยะเวลาประกาศใช้ เพียง 3 ปี 4 เดือน 27 วันเท่านั้น