ผลิตโดย Thai PBS
เมื่อจอมพล ป.พิบูลย์สงคราม ยึดอำนาจการปกครองจากรัฐบาลชุดก่อนยังคงใช้รัฐธรรมนูญฉบับเดิมอยู่ แต่ต่อมาไม่นานก็เกิดเหตุการณ์รัฐประหารครั้งที่ 5 ที่ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าเป็นการ “รัฐประหารตัวเอง”
แก้รัฐธรรมนูญ เพื่อเพิ่มอำนาจการปกครองให้รัฐมนตรีมากขึ้น
โดยหยิบเอารัฐธรรมนูญฉบับที่ 2 ปี 2475แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2482 กับ พ.ศ. 2483 ที่ยืดอายุสภาที่มี ส.ส. จากการแต่งตั้ง ออกไปอีก 20 ปีและขยายเวลาดำรงตำแหน่ง ส.ส. จากเดิม 4 ปีมาบังคับใช้ อย่าลืมว่า เมื่อ 10 กว่าปีก่อน การแก้ไขเพิ่มเติมส่วนนี้ จอมพล ป. ก็เป็นคนสั่งแก้เองด้วย
การที่ จอมพล ป. พิบูลย์สงครามทำการปรับปรุงรัฐธรรมนูญฉบับนี้อีกครั้ง มีเนื้อหาน่าสนใจคือ
1. กลับไปใช้ระบบสภาเดียว คือ สภาผู้แทนราษฎร (มีคำว่าราษฎรมาต่อท้ายแล้ว) ที่มาจากการเลือกตั้ง มีวาระ 5 ปี และมาจากการแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์
2. ข้าราชการประจำกลับมาเล่นการเมืองได้อีกครั้ง
3. ส.ส. ไม่จำเป็นต้องลาออกเพื่อรับตำแหน่งรัฐมนตรี
4. แน่นอนว่าสุดท้าย สิทธิของประชาชนนั้นมีข้อจำกัดมากขึ้น ประชาชนไม่สามารถคัดค้านหรือแก้ไขรัฐธรรมนูญได้เลย
และนั่นอาจเป็นส่วนหนึ่งทำให้ จอมพล ป. พิบูลย์สงคราม ครองอำนาจการปกครองอย่างเบ็ดเสร็จ ยาวนานเกือบ 10 ปี จนเกิดเหตุการณ์รัฐประหารครั้งที่ 6 โดยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ผู้บัญชาการทหารบก และยังเป็นคณะรัฐประหารชุดเดิม ได้ยึดอำนาจการปกครอง
ฉบับที่ 6 “รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475 แก้ไขเพิ่มเติมพุทธศักราช 2495”
จึงถูกยกเลิกไป
รวมระยะเวลาประกาศใช้ทั้งสิ้น 6 ปี 7 เดือน 12 วัน